Pamiec krotkotrwala np imie poderwanej dziewczyny, przechowywana jest w hipocampie. 
Hipocamp przenosi wspomnienia do kory, gdzie moga ulec zapomnieniu jesli do nich niewracamy. Ilekroc wracamy do wspomnienia - staje sie ono silniejsze, jesli ignorujemy - mozemy je stracic na zawsze. 

Przeszlosc nas przesladuje. Grzechy mlodosci, stare choroby i urazy, zostaja z nami do konca zycia. 
Pomimo olbrzymiej mocy obliczeniowej, mozg jest niezwykle delikatny. Pozbawiony czaszki jest bezbronna galaretka. Kazde wstrzasniecie, moze doprowadzic do powaznych chorob dziesieciolecia puzniej - (jak parkinson). Nadmiar alkocholu tez nieodwracalnie niszczy mozg. 

Czy powinnismy wiec zyc w kokonach? Nie narazac sie na urazy fizyczne i emocjonalne? A moze w zyciu, nalezy przezwyciezac rany? I bedac swiadomym ograniczen, cieszyc sie swoimi talentami. :D